نابودی گران بهاترین گنج دریایی توسط هیتلر!+عکس
تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۵۴۹۸۲
هنگامی که خلبانان نازی فسیل یکی از با ارزش‌ترین گنج های دریایی را در جریان حمله هوایی لندن در جنگ جهانی دوم بمباران کردند، تصویر سیاه و سفید دقیقی از خزنده دریایی درنده، معروف به ایکتیوسور، به‌عنوان تنها اثر بصری از این جاندار باقی ماند.
به گزارش برنا، دانشمندان قطعه‌هایی از فسیل گران‌بهای یک خزنده دریایی عظیم‌الجثه به نام ایکتیوسور (ichthyosaur) را پیدا کردند که گمان می‌رفت سال‌ها پیش طی بمباران نازی‌ها نابود شده باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایکتیوسور ها گروهی از خزندگان دریایی آبزی بودند که ظاهری شبیه ماهیان و آب‌بازسانان داشتند. این جانداران دریایی در طول دوران میانه زیستی فرگشت یافتند. بر اساس شواهد سنگواره‌ای، آنها تقریباً ۲۵۰ میلیون سال پیش ظاهر و حدود ۹۰ میلیون سال پیش نیز منقرض شدند.
این فسیل که در سال ۱۸۱۸ در لایم رجیس، منطقه‌ای در جنوب غربی انگلستان کشف و در سال ۱۸۱۹ ویژگی‌های آن مشخص شد، اولین اسکلت کامل یافت شده از یک ایکتیوسور محسوب می‌شد. این اولین باری بود که دانشمندان این گنج دریایی ارزشمند را با تمام استخوان‌ها و جزئیات آن مشاهده می‌کردند؛ از جمله باله‌های عقبی که در فسیل‌های قبلی مشخص نبودند.
از سال ۱۸۲۰، فسیل این مورد از با ارزش‌ترین گنج های دریایی در مجموعه کالج سلطنتی جراحان لندن نگهداری می‌شد، تا زمانی که طی حمله هوایی آلمان در می سال ۱۹۴۱، موشک‌های ارتش نازی به این کالج اصابت کردند. دانشمندان در ۲ نوامبر در مجله Royal Society Open Science اعلام کردند که فسیل این هیولای دریایی به طور قطع نابود شده است و هیچ سابقه‌ای از مدل‌های گچی این فسیل وجود ندارد.
دین لومکس، دیرینه‌شناس دانشگاه منچستر، می گوید: «محققان زمانی که مطمئن بودند فسیل این گنج دریایی ارزشمند نابود شده، به طور کاملاً تصادفی قالبی از فسیل این موجود را در خزانه موزه‌ای در بریتانیا یافتند. این کشف زمانی صورت گرفت که محققان در حال سفر برای جستجوی فسیل‌های ایکتیوسور اولیه بودند.»
لومکس در ایمیلی به لایو ساینس گفت: «با توجه به اینکه این نمونه ابتدا در بریتانیا پیدا شده است، می‌توان فرض کرد که قالب‌های احتمالی دیگر از این هیولای گمشده و سایر گنج های دریایی نیز در موزه بریتانیا پنهان هستند.»
کشف ۲ نسخه دیگر از فسیل ایکتیوسور ها در آلمان و ایالات متحدهایکتیوسور ها در زمان دایناسورها می‌زیستند و از ۲۵۰ میلیون سال تا حدود ۹۰ میلیون سال پیش در حال حکومت بر دریاها بودند (از زمان تریاس پیشین تا کرتاسه پسین). آنها بدن‌هایی کشیده با طول حدود ۲۰ متر همراه با سرهای بلند و باریک داشتند.
در سال ۲۰۱۶، لومکس و جودی ماساره، استاد بازنشسته در بخش علوم زمین در SUNY Brockport، اولین نسخه از دو فسیل باقی مانده از ایکتیوسور ها را در موزه پی بادی دانشگاه ییل، واقع در شهر نیوهیون ایالت کنتیکت آمریکا، شناسایی کردند.
این گنج دریایی کشف شده با وجود ارزشمند بودن، بسیاری از جزئیات دقیق ساختار ایکتیوسور ها را نداشت و به نظر می‌رسید یک نسخه بسیار اولیه و قدیمیست که مستقیماً از نسخه اصلی در اوایل تاریخ خود ساخته شده است.در دسامبر سال ۲۰۱۹، لومکس هنگام بازدید از مجموعه‌های موزه تاریخ طبیعی برلین، دومین نسخه از فسیل ایکتیوسور را پیدا کرد. طبق گزارش‌های موجود، هیچ سابقه‌ای مبنی بر حضور این فسیل در کاتالوگ‌های موزه وجود نداشت و لومکس در حین پرسه زدن در راهروهای انبار، با این نسخه روبه‌رو شد.
او می‌گوید: «هنگامی که در حال مطالعه بر روی فسیل‌ها و گنج‌های باستانی ارزشمند موجود در موزه بودم، ناگهان با این گنج دریایی خارق‌العاده برخوردم و فوراً متوجه شدم که این فسیل متعلق به کدام جاندار است.»
طبق مطالعات انجام شده توسط لومکس، فسیل یافت شده در برلین برای تطابق بیشتر با تصویر سیاه سفید موجود از فسیل، دستکاری شده بود و وضعیت بسیار بهتری نسبت به فسیل قبلی داشت. این فسیل احتمالاً دیرتر از نمونه ییل تشکیل شده است و می‌تواند جزئیات اسکلت ایکتیوسور را با دقت بیشتری به‌نمایش بگذارد.
فسیل‌های کشف شده از این گنج های دریایی نشان می‌دهند که برخی از جزئیات ساختار اسکلت ایکتیوسور ها به طور دقیق در نقاشی باقی مانده ثبت نشده است. به‌عنوان مثال، در تصویر استخوان ران راست باریک‌تر، متقارن‌تر، و بهتر نسبت به قالب برلین است. به‌علاوه، جزئیاتی در استخوان‌های باله عقب در سمت راست وجود دارد که در تصویر ثبت نشده است.اگر این قالب از فسیل‌ها نبودند، هیچ راهی برای دیرینه شناسان مدرن وجود نداشت تا بررسی کنند که آیا ساختار نقاشی موجود از هیولاهای دریایی درست است یا خیر.
بر اساس این مطالعه، در حالی که مشخص نیست چه کسی فسیل ایکتیوسور را برای اولین بار در اوایل قرن نوزدهم (پیش از حمله هوایی هیتلر) پیدا کرده است، اما احتمال قوی وجود دارد که توسط دیرینه شناس انگلیسی و جمع آوری‌کننده فسیل، مری آنینگ، کشف شده باشد.
بر اساس گزارش موزه تاریخ طبیعی لندن، آنینگ به دلیل اکتشافات دوره ژوراسیک (۲۰۱ میلیون تا ۱۴۵ میلیون سال پیش) در لیم رگیس، از جمله اولین فسیل‌های شناخته شده ایکتیوسور و اولین اسکلت کامل خزنده دریایی گردن دراز به نام پلزیوسار، شهرت داشت.
لومکس گفت: «پیدا کردن قالب‌های فسیل گمشده از زمان هیتلر، تقریباً مثل این بود که گام روی جای پای مری آنینگ گذاشته‌ام و همان هیجان کشف دوباره این فسیل را داشتم.»
آیا این خبر مفید بود؟ 0 0
نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: هیتلر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۵۴۹۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نابودی سریع ۹۹ درصد میکروب‌ها با فناوری جدید فرابنفش
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، این تحقیق که در کنگره جهانی ESCMID در بارسلون ارائه شده است قابلیت استفاده در بیمارستان ها برای تمیز کردن سطوح آلوده را نیز دارد.
دکتر «کورتیس دانسکی» « Curtis Donskey » مجری این طرح می گوید، راهبرد‌های سنتی و فعلی ضد عفونی دارای محدودیت خاصی هستند و دوباره و بسیار سریع مواد ضدعفونی شده بین دوره های تمیز کردن آلوده می شوند.
اشعه ماوراء بنفش معمولی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است، اما می تواند به پوست و چشم آسیب برساند، به این معنی که تنها زمانی می توان از آن استفاده کرد که یک اتاق خالی باشد.
آلودگی مجدد اتاق ها و سطوح به قدری سریع است که هدف محققان ارائه شیوه ای بوده که به طور مداوم اتاق ها را با افرادی که در آن حضور دارند ضد عفونی کند.
در مورد «فرا UV-C» وضعیت به دلیل طول موج کوتاه تر آن (222 نانومتر) نسبت به نور میکروب کُش معمولی UV-C (254 نانومتر)، متفاوت است.
بنابراین، نور فرا UV-C به اندازه نور UV-C معمولی به عمق بافت نفوذ نمی کند. مطالعه منتشر شده در سال 2020 نشان داد که فرا UVC بیش از 99.9 درصد از ویروس کرونا که از راه هوا منتقل می شد را در حدود 25 دقیقه از بین برد.
دانسکی افزود: مطالعات بیشتری برای تایید ایمنی این پرتوها مورد نیاز است. وی به یک مطب دندانپزشکی در اوهایو اشاره کرد که لامپ های فرا UV-C را در اتاق های درمان نصب کرده است. پس از هزاران ساعت کار، هیچ گزارشی از عوارض جانبی صورت نگرفته است.
وی افزود: یک رویکرد جدید که می تواند اجرای فرا UV-C را تسریع کند، تنها زمانی است که یک اتاق خالی باشد. در حال حاضر در حال ارزیابی این رویکرد متناوب برای رفع آلودگی اتاق های تجهیزات، حمام، سینک ها و اتاق های بیماران هستیم.
اولین مطالعه در نوع خود که ماه گذشته منتشر شد، مستقیما اثر ضد میکروبی فرا UVC را در برابر پاتوژن‌های موجود در هوا در یک مکان داخلی سرپوشیده نشان داد.
ازن به عنوان یک محصول جانبی
برای دانشمندان، ارزیابی غلظت ازن از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا فناوری های فرا UV-C ممکن است مقادیر کمی ازن تولید کنند. گفته می شود ازن می تواند، مثلا، بافت های پوشاننده راه های هوایی انسان را تحریک کند.
تخمین زده می شود که تا 50 درصد از عفونت های مرتبط با مراقبت های بهداشتی قابل پیشگیری هستند. دانشمندان هشدار می دهند که تمیز کردن روزانه یا تمیز کردن دستی کافی نیست. بنابراین، نیاز به فناوری ای وجود دارد که خودکار، ایمن و مقرون به صرفه باشد مانند نور فرا UVC . نصب آنها ساده، مقرون به صرفه و در از بین بردن منابع بالقوه بیماری بسیار کارآمد است.
انتهای پیام/
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت